Autor: Adam Radecki

Zamieszczamy część merytoryczną komentarza Andrzeja Ziemlińskiego, napisanego dziś do władz Miasta i Dzielnicy, którą publikujemy za zgodą Autora:

”
…
dokładnie chodzi o to, że jedna ze stron tzn. Urząd m.st. Warszawy nie wyraża zgody na kontynuowanie procesu mediacyjnego.

Przypominam, że odbyło się jedno spotkanie mediacyjne, na którym ustalono oczekiwania obydwu stron. Następnie, już drogą mailową strony ustalały warunki porozumienia. Przygotowany przez pełnomocnika Urzędu projekt Ugody został zaakceptowany przez SAA.

Od września ub. roku czekaliśmy na wyznaczenie przez Urząd terminu podpisania Ugody.

Ponieważ przez dwa miesiące nic się działo wysłaliśmy pisma zarówno do Burmistrza Ursynowa Roberta Kempy jak i do Prezydenta m.st. Warszawy z prośbą o wykonanie dokonanych uzgodnień.

W odpowiedzi otrzymaliśmy pismo od Skarbnika m.st. Warszawy, że sprawa zgodnie z kompetencjami została przekazana do Urzędu dzielnicy Ursynów. Natomiast Burmistrz dzielnicy Ursynów odpisał, że nie ma uprawnień do podpisania przygotowanej przez pełnomocnika Urzędu Ugody.

W swojej karierze zawodowej, reprezentując wierzyciela, podpisałem setki ugód. Pierwszy raz spotykam się z sytuacją, że wierzyciel opracowuje projekt ugody a następnie odmawia jej podpisania, mimo że nie nie pojawiły się żadne nowe okoliczności.

…

I to wszystko kosztem i na koszt mieszkańców Warszawy, w tym społeczników, którzy poświęcając własny czas i pieniądze odbudowali ruderę i stworzyli funkcjonujący przez 20 lat ośrodek sportowy.

…

Andrzej Ziemliński”

A poniżej link do filmu, gdzie pierwsze kilka minut pokazuje początki Budojo, a dalej etap, który osiągnęliśmy do czerwca 2019 roku

Na skutek uporczywej odmowy zawarcia ugody przez Urząd Dzielnicy Warszawa Ursynów, po przeszło trzech latach intensywnych starań o uratowanie ursynowskiego Ośrodka BUDOJO i polubowne zakończenie konfliktu – w myśl zasad uprawianej w tym miejscu sztuki aikido USTĘPUJEMY.

Nie chcemy dłużej tracić czasu, energii i zdrowia na nierówną walkę z bezduszną biurokratyczną machiną. Ta machina nie chce słuchać ani nas, ani okolicznych mieszkańców, ani innych głosów z kraju i zagranicy.

BUDOJO ustępuje i znika z miejsca, które sami stworzyliśmy i gdzie przez 20 lat uczyliśmy się padać, ale również wstawać. Znamy dobrze japońskie powiedzenie: nana korobi – ya oki („jeśli upadniesz siedem razy, wstań osiem”), a także tożsame, ale bardziej złowieszcze, biblijne przysłowie „bo choć prawy siedmiokroć upadnie, wstanie. A niegodziwi w nieszczęście popadną”.

Nie wiemy jeszcze, czy, gdzie i kiedy BUDOJO się odrodzi. Pamiętamy, że zgodnie z filozofią BUDO w prawdziwym zwycięstwie nie ma przegranych, są tylko lekcje. Każda inna wersja oznacza porażkę wszystkich. Niestety, tak właśnie stało się tym razem.

Ciekawe, co o tym sądzą nie tylko mieszkańcy Warszawy, ale również śledząca z niedowierzaniem przebieg konfliktu społeczność krajowa i międzynarodowa.

Z okazji Świąt Wielkanocnych życzymy wszystkim  bez wyjątku odrodzenia nie tylko ducha, wyjścia z Mroku i Ciemności ku Światłu i Życiu, a z okazji nadchodzących wyborów nowym włodarzom Dzielnicy i Miasta, by ich działania, w odróżnieniu od postawy ich poprzedników, szanowały i dawały wyraz zasadzie nierozdzielności trzech E: Efektywności, Elegancji i Etyczności.

Z poważaniem i w świątecznej zadumie w imieniu Zarządu Stowarzyszenia Aikido Aikikai (SAA)

Przewodniczący Witold Fedorowicz-Jackowski

Continue reading „Nana korobi ya oki”

Dokładnie 20 lat temu, 1 listopada 2003 roku odbył się inauguracyjny trening.
W tym roku, 1 listopada 2023 roku, po prostu zaduszki…

Na jeszcze zimowym treningu młody łucznik wypuścił strzałę, która utkwiła w górnym oknie.

Z jednej strony przykro nam, że do tego doszło, ale z drugiej strony – w dzisiejszych czasach – który z dzieciaków może mieć na koncie przebite okno 🙂

Pokazuje to też jak skutecznym łuk być potrafi, nawet dziecięcy o małej mocy.

No i jak owa strzała, troszkę jeszcze uwięziona a troszkę już wolna, tak i każdy słoneczny dzień przynosi powiew wiosny…

Dziś kończymy funkcjonowanie Budojo jako ośrodka pobytowego dla uchodźców z Ukrainy. W ciągu 40 dni udzieliliśmy pomocy kilkuset osobom, od matek z niemowlętami po osoby w podeszłym wieku. Niektóre przybyły do nas w pojedynkę, zaś najliczniejsza rodzina liczyła 9 osób. Najkrótszy pobyt to kilka godzin, najdłuższy to ponad 3 tygodnie. W szczycie pomocy gościliśmy nawet 38 osób jednocześnie, średnia statystyczna to około 20 osób dziennie.
Przedwczoraj w dalszą pomyślną drogę udała się przedostatnia z goszczących u nas rodzin, zaś ostatnia uda się wkrótce w nowe miejsce. Równolegle odbywa się porządkowanie obiektu i przekazywanie zgromadzonych darów i dóbr do aktywnych ośrodków (m.in. na Dereniowej i w Godziszu). A wszystko to możliwe było i jest dzięki współdziałaniu kilkudziesięciu osób: członków Budojo, sąsiadów, sympatyków, przyjaciół, rodzin, okolicznych firm, wolontariuszy. Wszystkim Wam z całego serca DZIĘKUJEMY!

Będziemy dalej w gotowości, gdyby okoliczności ponownie tego wymagały, a tymczasem kierujemy się jako ośrodek na inne formy pomocy, a jako ludzie na podobne ale w innych miejscach.

W najbliższy weekend (9-10 kwietnia) odbędzie się staż inaugurujący powrót do statutowych aktywności, zaś regularne zajęcia wracają od poniedziałku 11 kwietnia. Najpierw aikido i kenjutsu, po świętach łucznictwo, pod koniec miesiąca miecze świetlne i kobayashi. Prosimy zaglądać do kalendarza i być w kontakcie z instruktorami prowadzącymi.

Do zobaczenia w Budojo!